Miód manuka posiada znane na całym świecie działanie przeciwzapalne i przeciwbakteryjne, jest też skuteczny w leczeniu przewlekłych ran i niektórych chorób. Badania naukowe przeprowadzone w Polsce odpowiedziały na pytanie, jak te właściwości wyglądają w porównaniu z naszymi miodami (m.in. przebadano miód nawłociowy). Ostrzegamy: będzie duża niespodzianka!

Table of Contents

Właściwości lecznicze miodu manuka

Manuka jest nazwą miodu odmianowego powstającego z nektaru wiecznie zielonych krzewów manuka (Leptospermum scoparium). Porastają one Nową Zelandię, najliczniej suche wschodnie wybrzeża Wyspy Północnej i Wyspy Południowej. Można je też spotkać w południowo-wschodniej Australii.

To tereny, w których trudno jest zadomowić się innym gatunkom roślin. Aby przeżyć w niesprzyjających warunkach, roślina wykształciła szczególne cechy biochemiczne. Uważa się, że dzięki temu miody z nektaru manuki odznaczają się szczególnymi właściwościami leczniczymi, z których na pierwszym miejscu stawia się działanie antybiotyczne.

Manuka – działanie antybiotyczne

Miód manuka jest bardzo skuteczny w leczeniu przewlekłych oraz zakażonych ran i oparzeń. Zmniejsza odczyny zapalne i chroni rany pooperacyjne przed szczepami bakterii odpornymi na wiele antybiotyków. Aktywne związki zawarte w miodzie stymulują też wzrost komórek, które zostały uszkodzone przez infekcję. Nic więc dziwnego, że miód manuka wprowadzony został w wielu krajach jako produkt medyczny stosowany w profesjonalnej pielęgnacji ran.

Miód nawłociowy a manuka

W 2014 roku opublikowano wyniki badań porównawczych mających na celu oznaczenie aktywności antybiotycznej nowozelandzkiego miodu manuka, uważanego za standard światowy miodów odmianowych oraz miodów polskich. Wyniki badań prezentuje poniższa tabela:

Odmiana miodu	Liczba prób	Średnia aktywność antybiotyczna (JA/g miodu)
nawłociowy	19	31,8
gryczany	48	30,0
nektarowo-spadziowy	35	20,3
lipowy	48	24,4
spadziowy	37	23,5
wrzosoway	30	23,4
rzepakowy	11	18,0
wielokwiatowy	116	16,5
akacjowy	20	11,0
manuka	77	18,6

Aktywność antybiotyczna krajowych miodów odmianowych i miodu manuka

Na podstawie badań prof. dr hab. Bogdana Kędzi i mgr Elżbiety Hołderna-Kędzi sformułować można wniosek:

Aktywność antybiotyczna miodu nawłociowego jest znacznie wyższa niż nowozelandzkiego miodu manuka.

Miód nawłociowy – polski miód manuka

Miód nawłociowy powstaje z nektaru nawłoci pospolitej, która kwitnie na przełomie sierpnia i września, aż do późnej jesieni, dzięki temu pszczoły mogą przetrwać zimę. Nawłoć pospolita to roślina, która opanowała wschodnie tereny Polski, rośnie dziko głównie na Lubelszczyźnie i Roztoczu. Ma od wieków znane właściwości antybiotyczne, z których ceniony jest również miód pozyskiwany z jej nektaru. Z przytoczonych wyżej wyników badań wynika, że są one znacznie wyższe od znanego w świecie miodu manuka. Oprócz tego miód nawłociowy wykazuje szerokie właściwości lecznicze, wśród których najważniejsze to: wspieranie walki ze stanami zapalnymi dróg moczowych, gojenie nadżerek i wrzodów w żołądku, wzmacnianie naczyń krwionośnych i obniżanie ciśnienia krwi czy pomoc przy leczeniu alergii wziewnych.

Pamiętaj:

Miód nawłociowy cechuje duża aktywność biologiczna, więc należy przechowywać go w niższej temperaturze niż inne rodzaje miodów,
Miód zachowa swój naturalny aromat tylko wtedy, gdy będzie szczelnie zamknięty.